O. Pio złożył ofiarę z siebie w intencji zakończenia epidemii. Wtedy otrzymał stygmaty

Za życia ojca Pio też była pandemia. I to niezwykle śmiertelna. Ludzie prosili kapucyna o radę. Pisał listy, doradzał, a samego siebie oddał w ofierze za świat. Ojciec Pio i epidemia Latem 1918 r. Włochy nawiedziła epidemia hiszpanki. Zamknięto szkoły i firmy. To był okropny czas, gdyż wydawało się, że od tego śmiercionośnego wirusa nie ma ucieczki. Wielu przerażonych tą sytuacją Włochów zwróciło się do ojca Pio.
Biografia świętego pt. „Ojciec Pio: prawdziwa historia” odnotowuje reakcję mistyka na tę ogólnoświatową pandemię i przekazuje radę udzieloną przezeń jednej z duchowych córek.

Już we wrześniu chyba wszyscy w San Giovanni Rotondo zachorowali na epidemię. Zamknięto szkoły i wszystkie małe firmy, które jeszcze działały w miasteczku. W ciągu kolejnych kilku miesięcy zmarło dwustu spośród dziesięciu tysięcy mieszkańców. Przerażone duchowe córki o. Pio przybyły do niego, błagając, by je ratował. On sam zaś uspokajał Ninę Campanile takimi słowami: „Nigdy nie lękajcie się. Oddajcie się pod opiekę Matki Bożej, nie grzeszcie, a choroba nie pokona was”.
I choć niektóre z „córek” świętego z Pietrelciny zachorowały na grypę, żadna nie umarła w trakcie epidemii.
Ofiara i stygmaty
W reakcji na tragedie rozgrywające się wokół święty kapucyn oddał samego siebie w ofierze za świat.
Ojciec Pio już wcześniej złożył ofiarę z siebie w intencji zakończenia wojny, a także w intencji chłopców z kolegium serafickiego, którego w owym czasie był dyrektorem. Zaś 17 września złożył ofiarę z siebie w intencji zakończenia epidemii grypy. Niedługo potem (prawdopodobnie 20 września 1918 roku) o. Pio otrzymał stygmaty i nosił na swoim ciele widoczne oznaki Męki Chrystusa. Cokolwiek może się wydarzyć w naszym życiu, ojciec Pio przypomina nam, abyśmy ufali Panu, nie lękali się i oddali pod opiekę Maryi Dziewicy.